Soms heeft een mens afzondering nodig. Het idee van eenzaamheid is alleen niet erg populair tegenwoordig. (“Dankzij facebook ben je verbonden met alles en iedereen in je leven” – dat is toch gewoon eng? Het werkt wel; ik weet nu ook dat middelbareschoolvriend T. een wandeling over de hei in Hilversum heeft gemaakt, wat hem tien punten in mijn achting doet kelderen dus DAT WILDE IK HELEMAAL NIET WETEN!) Maar soms, heel soms, kan het toch, of doe ik het gewoon: kijken naar de wereld vanuit mijn hok, veilig, een beetje verbaasd omdat alles ook gewoon doorgaat als ik niet meedoe.
Syrië. Misschien komt er wel een burgeroorlog, dus laten we maar wachten tot ze elkaar daar hebben uitgemoord. Zijlstra zegt weer iets doms over alfastudies. Er is nu ook een meldpunt voor (ja, vóór, dus niet óver, pas op!) Oost-Europeanen. Rutte valt Wilders niet af (hè, nu verlies ik mijn weddenschap!). Ziekenhuizen gaan met aandelen werken. Straks wordt het nog veiliger om je in een legerbarak te laten behandelen, het moet wel een béétje non-profit blijven. En wist je dat de familie Al-Assad ook van Harry Potter en handgemaakte Engelse meubels hielden? Raar toch? Of is dat eigenlijk heel gewoon?
Nee, ik snap er soms echt niets van. Ik blijf nog even zitten. Brak in mijn barak.
No comments:
Post a Comment