Bij groepjes horen is leuk. Je kunt op breien, voetbal of, als je slimmer wilt worden, in een leesgroep. Mensen willen nu eenmaal ergens bijhoren, is het idee. Beter nog dan bij een groepje nog, is een familie, zo schijnt. Tenminste? Laatst was ik in de Ikea. Een gigantisch blauw-en-geel gebouw ergens op een naar industrieterrein aan een nog naardere snelweg. Maar binnen is het gezellig, is het idee: je kunt je er misselijk eten aan Zweedse gehaktballen (van alles wat je kunt exporteren, dat dus ja), een appelpunt kost er maar vijfenzeventig cent en het complex in haar geheel is volgebouwd met voorbeelden van hoe je je kamer kunt, mag of zult inrichten. Sámen: want er is Ikea-Family. Een helemaal supergratis pasje voor ruilen en toegang tot woonseminars (voor je bloedbanden). En wanneer je dan samen met je aangetrouwde bloedband in een volledig voor je ingerichte achttien vierkante-meter kamer woont en op zoek gaat naar nog leukere en gezelligere bloempotten, kunnen je andere bloedjes zich vermaken in het kinderparadijs. De inspiratie schreeuwt je van alle kanten tegemoet. Romantische bloemenkamer (voor haar), stoer multifunctioneel kantoor annex sigarenlounge voor hem. Ook de kids kunnen terwijl je je nieuwe droomstulp bij elkaar scharrelt, goed terecht: the ballenbak never sleeps, gelukkig.
No comments:
Post a Comment