Wie wil er tegenwoordig nog zichzelf zijn? Zelfselectie, da’s pas hip. Na creating tomorrow kon creating yourself natuurlijk niet achterblijven. Jezelf creëren is tegenwoordig makkelijker dan ooit; voor je het week heb je een andere oog-, haar- en huidskleur. De zelfhulpboekenmarkt floreert: alles kan en alles kan nu. Of nee: alles kan en alles moet nu. Niks na regen komt zonneschijn, maar altijd zonneschijn. Wanneer je niet gelukkig bent is er gewoon iets zó fout met je endorfinepeil. Ga sporten, ga aan zenboeddhisme doen. Nee? Dan ben je gewoon lui en is het je eigen schuld.
Het leven als een koud buffet: pakken wat je pakken kunt. Als je te laat komt ligt het aan jou. Iedereen heeft immers de kans om mee te doen aan het banket en aan te liggen, nietwaar? Zelfontplooiing is voor een euro of vijftien verkrijgbaar bij de betere boekhandel. Dus, niet zeuren: prik gewoon een vorkje mee.
Interessant hieraan is, dat “echt jezelf zijn” bijna automatisch de leukste zelf zijn schijnt te betekenen. Ik ken ook een paar authentieke nare lui. Die vallen dus behoorlijk buiten de boot, al is hun echtheidsgehalte een fractie hoger dan dat van de gemiddelde glimlachende, sympathieke en authentieke mens. Als het lelijk is, nou, dan zal het wel niet bestaan.
No comments:
Post a Comment