bedacht

Fijn aan wolken: ze maken zich nergens zorgen om, of in ieder geval zie je dat niet aan ze. Misschien heeft het iets met de vorm te maken - op een mooie dag lijken wolken heel erg op slagroom, en de universele wet van deze wereld is immers slagroom = zorgeloosheid, dus vandaar. Of met dat er in iedere Franse, pittoreske film wel een scène is waarin de hoofdpersoon dromerig in een grasveld ligt, kijkend naar de wolken die op hun beurt zeggen dat alles wel goed komt, precies zoals wolken moeten doen. 

Ik bedenk liever iets dan dat ik het steel. Zoals de vormen van de wolken: dan hoef ik tenminste niet eerst aan iemand te vragen hoe hij denkt dat ze eruit zien, maar kan ik dat zelf doen. Ik heb dan ook niet zo vaak pittoreske gedachten: dat laat ik liever aan de films over.