De
eindexamens zijn voorbij en iedereen is gelukkig. Of het lijkt in ieder
geval zo: een gevoel van rust, goed bezig want je hebt iets aan te
toekomst gedaan! (JA! ZIN AN! Dat je alleen dan weer vier jaar precies
hetzelfde mag doen, in een klaslokaaltje zitten in een gebouw dat nu
“universiteit” heet – tja.) Eerst maar even naar Lloret en het gewoon
even leuk hebben. Net zoals iedereen. Het leuk hebben en gelukkig zijn
is onderhand een recht geworden (of een plicht, ik weet het verschil
niet echt meer) en slagen voor eindexamen VWO vast ook.
(Mijn
Montessori-school had als lijfspreuk: “Leer mij het zelf te doen”, met
één kleine verandering wordt dat “Leer mij hetzelfde te doen”.)
Maar nu is het tijd voor Lloret en koude Martini, die opvoeding komt later wel.
No comments:
Post a Comment